M’n beide oma’s, die al tientallen jaren geleden overleden zijn, liepen in streekdracht. Dat vonden we toen vanzelfsprekend. We zouden haar niet in andere kleding voor kunnen stellen. En in die tijd waren zij lang geen uitzondering.
Een paar weken geleden is de laatste in Serooskerke wonende vrouw, die de Walcherse streekdracht nog droeg, overleden. ‘Einde van een tijdperk’, was de titel van dorpsgenoot Frans van den Driest in het magazine van de dorpsraad Serooskerke. Dat artikel ging over streekdracht in het algemeen en in Serooskerke in het bijzonder. In de 19e eeuw droegen alle dorpsbewoners, met uitzondering van de predikant, huisarts en onderwijzers, streekdracht. De teruggang begon na de Eerste Wereldoorlog, en werd versneld toen na de inundatie van 1944 nieuwe stoffen voor de streekdracht moeilijk te verkrijgen waren.
De laatste mannelijke inwoner van Serooskerke die streekdracht droeg, overleed in 1986. De vrouwen hielden het langer vol: in Serooskerke droegen in 1988 nog 53 vrouwen de Walcherse streekdracht. In 2003 waren dat er nog zeven. Maar nu zul je in Serooskerke dus niemand meer tegenkomen in klederdracht. Misschien elders op Walcheren, al wordt die kans ook elk jaar kleiner. Gelukkig zijn er nog diverse musea waar de streekdrachten te zien zijn, en bij veel markten en braderieën zijn er mensen die, voor de gelegenheid, gekleed gaan in de streekdracht.
Foto van internet. Info uit De Waker, magazine van de Dorpsraad Serooskerke.
boerincarolien 