Natte winter

Afgelopen campingseizoen, van april tot en met augustus 2022, was het heerlijk vakantieweer. Zonnig en droog, vooral heel droog. Geen regen, heerlijk voor iedereen die van een vakantie op Walcheren genoot. In september regende het een aantal keren flink. En dat bleek een voorbode, want vanaf de herfst is er sprake van bovengemiddeld veel neerslag. Vanaf 1 september tot nu viel er tot bijna twee keer zoveel regen als in dezelfde periode het jaar ervoor. Het jaar 2023 is bijzonder nat begonnen. Januari staat in de top 5 van de jaren met de meeste neerslag, de eerste helft van die maand, bijna 65 millimeter. Het droogtetekort is inmiddels echt wel voorbij…

Het perceel in de Kokerheulweg heeft last van de vele regen.

Suikerbieten onder zeil

Het laatste deel van de suikerbieten moeten we dit jaar eind december leveren. Zo laat? denk je misschien. Maar er zijn slechts 2 fabrieken in Nederland waar alle suikerbieten verwerkt worden. Dat kan natuurlijk niet allemaal op dezelfde dag. De ‘suikerbietencampagne’ duurt van ongeveer half september tot half januari. Als akkerbouwer mag je je voorkeur wanneer je de bieten wilt leveren opgeven. Ik denk niet dat er veel animo is om in, of na december te leveren. Dus eens in de zoveel jaar wordt je in die periode ingedeeld.

Onze kleigrond is eigenlijk altijd in de loop van het najaar heel nat, dus we kunnen niet tot het laatste moment wachten om te rooien. Dat hebben we anderhalve week geleden gedaan. En nu liggen de bieten dus te wachten totdat ze opgehaald worden. Als de temperatuur beneden nul komt, zoals afgelopen week, kunnen ze gaan bevriezen. En dat moet je te allen tijde zien te voorkomen. Dus we hebben ze afgedekt als bescherming tegen wind en kou.

De kapel van Sint Maarten

Afgelopen seizoen raakte ik met een campinggast in gesprek over de ‘kapel van Hoogelande’. Een oud kerkje, omzoomd door groen, in het uitgestrekte en vlakke landschap tussen Grijpskerke en Middelburg. De campinggast, benieuwd geworden door de bijzondere historie van deze plek, pakte z’n fiets ging op pad. Hij vond het een unieke en idyllische plek. Daarom een blogartikel gewijd aan deze verborgen parel in het landschap. En bij het schrijven ontdekte ik iets leuks: een inwoner van Serooskerke heeft deze kapel van de ondergang gered!

Oudste stuk Zeeuws Archief

Aanleiding van het gesprekje met de campinggast is het feit dat het oudste archiefstuk van Zeeland over deze kapel gaat. Het wordt beheerd door het Zeeuws Archief en is het ‘charter van Hoogelande’ uit 1189. Het is een perkamenten akte waarin de bisschop van Utrecht toestemming geeft aan de inwoners van Hogelande om daar een parochiekerk te bouwen. Dat waren parochianen van de Middelburgse Westmonsterkerk. Zij deden dit verzoek omdat ze de kerkgang naar Middelburg te onveilig vonden. Het is bijzonder dat het object waarover dit eeuwenoude archiefstuk gaat, nog altijd bestaat!

Het ‘charter van Hoogelande’. Zeeuws Archief, Archief Onze Lieve Vrouwe Abdij te Middelburg, Regestenlijst inv.nr 2

Kapel van Sint Maarten

De oorspronkelijke kapel werd waarschijnlijk in de 15^e eeuw vervangen door een nieuw kerkgebouw dat aan Sint Maarten was gewijd. Sint Martinus was de eerste heilige van de Christelijke kerk. Hij diende als militair in het Romeinse leger en werd bekend door zijn daad van barmhartigheid toen hij zijn rode soldatenmantel deelde met een arme naakte bedelaar.

Redding van de ruïne

Van de kapel van Sint Maarten bleef na het beleg van Middelburg (1572-1574) alleen het koorgedeelte als ruïne over. En het dorp Hoogelande verdween.

De ruine van de kerk van Hoogelande te Grijpskerke, vanuit het zuidoosten. 1919 – 1921. Zeeuws Archief, Zeeuws Genootschap, Zelandia Illustrata, deel II, nr 131b

In 1912 kocht de heer Petrus Willem Marie Hoegen, inwoner van Serooskerke, voor het bedrag van 1 gulden de ruïne en Ambachtsheerlijkheid (de kleinste bestuurseenheid op het platteland) Hoogelande en de daarbij behorende ambachtsheerlijke rechten zoals het recht om in het gebied rondom de kapel te jagen, te vissen in de watergangen en zich te laten begraven. Het bezit ging in 1960 over op een zoon. De ruïne werd in de jaren zestig gerestaureerd en zijn er bomen geplant. In 1986 ging het bezit van de kapel over op de volgende generatie.  

Parel in het landschap

Momenteel draagt de Stichting Kapel van Sint Maarten te Hoogelande zorg voor de instandhouding en het beheer van de kapel als beschermd monument. Het is te huur voor intieme en bijzondere bijeenkomsten, bijvoorbeeld een bruiloft of muziekconcert en in de zomermaanden is er regelmatig een expositie te bekijken.

Maar deze idyllische plek is altijd de moeite waard om te bezoeken. Er is een wandelpad rondom de kerk. Tegenover de ingang van de kerk is een kleine begraafplaats. Aan de kant van de straat staan bankjes en er zijn diverse informatieborden. Maar geniet vooral van de unieke plek en waan je in vervlogen tijden! Al rond 1900 schreef Cornelie J. de Waal wat nog steeds van toepassing is: “Er zijn op Walcheren weinig zulke romantische plekjes te vinden als de Kapel van Hoogelande”.

Verder lezen:

De huidige website van de kapel van Hoogelande; www.hoogelandekapel.nl

Verhaal over het oudste archiefstuk; https://www.zeeuwsarchief.nl/zeeuwse-verhalen/schatten-uit-het-zeeuws-archief/het-oudste-archiefstuk-het-charter-van-hoogelande/

Snoeien in een kleine wereld

In het najaar en/of winter is het tijd voor de jaarlijkse snoeibeurt. Alle hagen en haagjes worden netjes gesnoeid. Afgelopen week was het prachtig najaarsweer toen Peter er mee bezig was. Vandaag is het ook prima weer, maar het is wel erg mistig. Een klein wereldje, niet groter dan de camping!

Hergebruik eierdozen

Iedereen hartelijk dank voor het apart inzamelen van eierdozen! Het is een gigantische stapel, aan het einde van het seizoen. Begrijpelijk, want als je op de camping buiten in het zonnetje van een ontbijtje geniet, hoort een eitje daar echt bij.

De lege eierdozen worden in de recreatieruimte ingezameld. Bij de emmer voor plastic doppen, de doos voor oud papier en de box voor chemisch afval zoals batterijen. Buiten staan nog 3 afvalbakken; voor glas, voor PMD (plastic, metaal en drankenkartons) en voor restafval. Fantastisch dat alle gasten het afval zo goed scheiden! Zoals de eierdozen. De stapel van afgelopen seizoen heb ik gisteren naar boerderijwinkel Van de Bosse gebracht, schuin tegenover de camping. Ze waren er blij mee, want zij gebruiken ze opnieuw. Dus iedereen hartelijk dank voor het bijdragen aan deze vorm van hergebruik!

Carolien brengt de stapel apart ingezamelde eierdozen naar de boerderijwinkel schuin tegenover de camping. Daar worden ze opnieuw gebruikt.

Suikerbieten worden niet alleen tot suiker verwerkt

De eerste helft van onze suikerbieten is inmiddels gerooid en met vrachtauto’s naar de fabriek vervoerd. Ze worden niet alleen tot suiker verwerkt, maar suikerbieten kennen heel veel andere toepassingen! Een suikerbiet is 100% circulair en een bron van inspiratie voor een duurzame toekomst.

Bekijk dit prachtige filmpje maar eens!

https://fb.watch/g06txr64PF/

Het laden van de suikerbieten.

Zonnige zomer 2022

De weken vlíegen voorbij…! Ineens is het al 8 augustus, het hoogseizoen is in volle gang. Na een voorjaar met heel veel zon blijkt er nog meer dan voldoende zon over voor de zomervakantie! We gunnen het iedere campinggast van harte.

Het dorsen van graszaad, wintertarwe, zomergerst en zomertarwe gaat vanwege het zonnige weer ook bijzonder voorspoedig; op één perceel na zit het werk met de combine er voor dit jaar op.

Spelen met koud water biedt verkoeling met dit zonnige, warme weer.

Iedereen zit graag in de zon maar nu wordt de schaduw van de luifel of een parasol opgezocht.

Er wordt volop op het land gewerkt en de kinderen spelen het op de camping na!

Waarom hangt de vlag op z’n kop?

“Waarom hebben jullie vlag op z’n kop gehangen? We zien het op meer plaatsen”. Een dergelijke vraag kregen we afgelopen dagen een aantal keer. Dus tijd voor toelichting!

Het is natuurlijk niemand ontgaan dat het kabinet zeer ingrijpende stikstofplannen gepresenteerd heeft. De plannen zijn niet wetenschappelijk onderbouwd en niet doorberekend en verwoestend voor de agrarische sector. Als ludieke vorm van protest hangen boeren – en sympathisanten – de nationale driekleur op z’n kop.

In de scheepvaart werd, in de 16^e eeuw, een vlag omgekeerd als een schip in nood was. De vlag omdraaien wordt gedaan om aan te geven dat er een noodsituatie is.

Stokrozen staan mooi!

De stokrozen staan er mooi bij! Een paar jaar geleden hadden we hier, naast de schuur, een enkel exemplaar staan. We kregen zaden die we opgekweekt hebben en het resultaat is inmiddels te zien. We waren benieuwd welke kleuren ze zouden hebben. Je ziet het; diverse kleuren roze, bijna zwart en geel. We genieten er iedere dag van en de campinggasten ook!

‘Deze aanpak van het kabinet gaat de natuur niet helpen’

Het huidige kabinets- beleid voor de aanpak van het stikstofbeleid is slecht voor Nederland, betoogt Bart Kemp, schapenhouder en voorzitter van Agractie Nederland.

We leven met z’n allen in een overvol landje. We willen voldoende plaats om te wonen, recreëren, natuur, bedrijvigheid, en een aantrekkelijk platteland waar we voldoende veilig voedsel produceren, tenslotte onze eerste levensbehoefte. Dat botst met elkaar en de boel zit al zo’n drie jaar op slot.

Om dit op te lossen heeft het kabinet een rigoureuze aanpak bedacht die de komende jaren, samen met de klimaataanpak, minimaal 16.000 euro per huishouden van vier personen gaat kosten. In totaal 60 miljard euro. Maar gaat deze aanpak de natuur ook verder helpen? En willen Nederlanders dit beleid? Nee.

Extreem dure aanpak

Ik zal uitleggen waarom. Deze extreem dure aanpak door boerderijen grootschalig al dan niet gedwongen op te kopen gaat voorbij aan het feit dat veel meer factoren, zoals onder meer vocht- en bodemtoestand, van grote invloed zijn op de kwaliteit en ontwikkeling van de natuur. Bovendien zal veel van de vermindering van stikstof tenietgedaan worden door economische groei en vliegverkeer met de bijkomende extra negatieve gevolgen zoals geluidsoverlast en zichtvervuiling.

De commissie-Remkes, de commissie-Hordijk en het Planbureau voor de Leefomgeving hebben in hun adviezen uitgesproken dat je ammoniak en stikstof niet kúnt uitruilen, dat het huidige rekenmodel Aerius niet geschikt is en dat de stikstofneerslag op zichzelf niets zegt over de staat van de natuur. Er is zelfs geen doorrekening gemaakt of het uitgeven van deze miljarden van uw geld de natuur ook maar iets gaat helpen! Waarom negeert het kabinet deze boodschappen? Vanwege zwaarwegende economische belangen die door moeten gaan ten kostte van boeren en natuur.

Grote bijdrage

Hoe kunnen we dit wél oplossen? De landbouw kan en wil daaraan een grote bijdrage leveren. De afgelopen twintig jaar hebben we door allerlei maatregelen onder meer de stikstofemissie al meer dan 65 procent verminderd. En we kunnen de uitstoot met nieuwe technische methodes nogmaals halveren. Dit is ruim zeven keer goedkoper dan opkoop van boerengezinnen én we blijven veilig en betaalbaar voedsel produceren in deze tijd van oorlogscrisis en sterk stijgende prijzen. Wel zo vriendelijk voor de portemonnee van de burger.

Daarnaast willen boeren die de komende tien jaar gaan stoppen een bijdrage leveren en er zijn boeren dicht bij een Natura 2000-gebied die vrijwillig willen verplaatsen naar een andere plek. Want we begrijpen dat de uitstoot naar beneden moet en er (stikstof)ruimte nodig is voor de bouw van woningen en andere economische ontwikkeling.

Daar horen wel wat vragen bij die beantwoord moeten worden. Willen we als samenleving accepteren dat we in een tjokvol land met straks 20 miljoen inwoners en alle economische activiteiten bepaalde stukjes door onszelf gecreëerde ‘wensnatuur’ niet volgens het boekje op natuurlijke wijze in stand kunnen houden? Dat dit soms beter kan in de vele gebieden in Europa waar de bevolkingsdichtheid veel lager is en dit niet continue tot botsingen blijft leiden? Gunnen we ook nog ruimte aan een vitale gewaardeerde boerenstand die de ruimte krijgt te zorgen voor een aantrekkelijk platteland en veilig en betaalbaar voedsel kan produceren met een minimum aan emissies?

Realistische natuur

Wij pleiten voor realistische houdbare natuur met oog voor het natuurlijke proces van verrijking in een vruchtbare delta die op veel gebieden het ‘afvoerputje van Europa’ is. Met daarnaast volop ruimte voor een aantrekkelijk en gevarieerd platteland met ‘boerennatuur’. Geef de boer de financiële ruimte om dit in stand te kunnen houden.

Daar horen wel andere keuzes bij dan degene die de overheid nu maakt. Want op de huidige manier is Den Haag de boerenstand in recordtempo aan het decimeren ten gunste van andere belangen. Hierdoor wordt ook de schaalvergroting versneld doorgezet; immers alléén de sterkste en grootste bedrijven zullen overleven. Met de huidige koers van opkoop en dreigende onteigening wordt ons ieder perspectief en arbeidsvreugde ontnomen.

Bart Kemp is schapenhouder in Ede en voorzitter van Agractie Nederland.

Artikel letterlijk overgenomen uit de Provinciale Zeeuwse Courant, 6 mei 2022. OPINIE. Een artikel dat mij, boerinCarolien, zeer aansprak.

https://www.pzc.nl/opinie/deze-aanpak-van-kabinet-gaat-de-natuur-niet-helpen~a39243f8/