Einde VVV Zeeland

Per 1 januari is de VVV Zeeland opgeheven. Zeeland is nu de enige provincie zonder VVV. Dat vind ik erg jammer. De VVV is bij iedereen bekend en iedereen weet dat je daar moet zijn, wat voor informatie je als toerist ook zoekt; informatie over de diverse Zeeuwse streken, over overnachtingsmogelijkheden, restaurantjes, fietsroutes, festivals, uitgaanstip’s, etc.

De VVV kantoren, winkels, inspiratiepunten of hoe je ze ook noemt, vallen nu onder verantwoordelijkheid van de verschillende gemeenten. De gezamenlijke kracht en de andere voordelen van het behoren tot één organisatie, vervalt daarmee. Een aantal voormalige taken van de VVV zoals de website en de marketing is over genomen door de provincie. Die website is ook het portal voor ‘wonen in Zeeland’ en ‘werken in Zeeland’ en dat vind ik eigenlijk jammer. Want mensen die daar interesse voor hebben, zoeken naar andere aspecten dan mensen die hier een vakantie willen doorbrengen.

Je ziet nu dat er allerlei initiatieven ontstaan die, deels, de VVV proberen te vervangen. We kenden al de site van de Badkoerier, evenals het gelijknamige magazine vol tips, ideeën en inspiratie voor je vakantie in Zeeland. Een nieuw opgericht toeristisch platform is ILOVEZEELAND. En de site groepsarrangementen Zeeland van de VVV wordt voortgezet door drie zelfstandige ondernemers. Allerlei mooie initiatieven! Maar ik denk dat (potentiële) gasten heel wat uurtjes op allerlei sites moeten rondkijken om een beetje compleet beeld te krijgen wat er tijdens je vakantie in Zeeland allemaal mogelijk is.

Weblog boerincarolien vandaag 10 jaar!

Hoera! Vandaag bestaat dit weblog, boerincarolien, TIEN JAAR! Wat gaat de tijd snel voorbij! Ik weet nog goed dat ik – weloverwogen – met dit weblog begon!

Wonen en werken op Molenperk

Mede dankzij de reacties van gasten realiseer ik me altijd weer hoe mooi het wonen en leven op Molenperk is. Hoeveel ruimte en vrijheid we hebben, hoeveel groen er om ons heen is en hoe heerlijk rustig we hier wonen. En anderzijds hoeveel reuring een akkerbouwbedrijf en minicamping geeft en hoeveel verschillende soorten werkzaamheden dit met zich mee brengt. Toen ik begon – en nog steeds!  – merkte ik dat campinggasten interesse toonden voor dit boerenleven en het leek mij leuk om hier af en toe iets van te delen.  

Onderwerpen

En zo schreef ik op 3 maart 2011 het eerste berichtje. En inmiddels is dit het 405^e! Naast het leven op de boerderij met de werkzaamheden, de gewassen, de dieren en belevenissen op de camping gaan ze ook over ‘ons’ dorp Serooskerke en over wetenswaardigheden van Walcheren. En uiteraard over de agrarische sector in de breedste zin van het woord. En in veel berichten komt het ‘weer’ aan bod; een belangrijke en soms grillige factor. Of het schrijven van de berichten me moeite kost? Nee, geheel niet! Ik schrijf graag en vaak gebeurt er iets of kom ik iets tegen waarvan ik denk ‘daar ga ik eens over schrijven’.

Ook andere media

De eerste jaren verschenen er jaarlijks zo’n 65 berichten. Vanaf 2014werd dat 20 tot 30 per jaar. Dat komt mede vanwege de intrede van het medium ‘facebook’ voor Molenperk. Ook daar worden regelmatig berichtjes gepost. Toch zitten beide kanalen elkaar niet in de weg. Op facebook zijn het vooral vluchtige berichten, waarbij foto’s belangrijker zijn dan de tekst. Dit weblog biedt wat meer ruimte voor tekst en is meer geschikt voor minder-tijdgebonden berichten. De statistieken vertellen dat het blog goed gelezen wordt en ik heb nog inspiratie genoeg dus als het aan mij ligt: op naar het volgende jubileum van dit weblog!

Druk op landbouwgrond neemt toe

Afgelopen week stond er in het vakblad Boerderij een artikel over de toekomst van landbouwgrond.  Sinds 1950 leverde de landbouw 521.000 hectare grond in. En dit gaat in bijzonder rap tempo door; tot 2050 ligt er een claim op ca. 633.00 hectare, ca. 35 % van het totale landbouwareaal. Om welke claims gaat het?

• 226.000 hectare voor bos- en natuurontwikkeling

Minister Schoutens’ Bossenstrategie gaat uit van 100 miljoen extra bomen in 2030. Daarvoor is zo’n 37.000 hectare nodig. Daarnaast moet er nog 39.000 hectare natuur gerealiseerd worden om de plannen van het Natuurnetwerk af te ronden. Als Nederland aan de internationale afspraken voor biodiversiteit wil voldoen, komt daar nog eens een kleine 150.000 hectare bij.

• 21.500 hectare voor woningbouw

Ook woningbouw legt de komende decennia een steeds grotere claim op grond. Om hoeveel dat precies gaat, is lastig te zeggen. Maar het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) komt met deze schatting.

• 370.500 hectare voor duurzame energie

Een van de claims op landbouwgrond is die van duurzame energie. De aanleg van windmolen- en zonneparken.  

• 15.000 hectare voor klimaatmaatregelen

Er is steeds meer behoefte aan berging en kering van rivierwater, vooral in droge periodes. Afgelopen 25 jaar is er door het Rijk daarvoor al 12.000 hectare ingericht, maar dat blijkt nog niet voor de helft voldoende.

De druk op boeren neemt dus toe. Landbouwgrond wordt onbetaalbaar. In de visie ‘Waardevol en Verbonden’ van minister Schouten is extensiveren*  dé toekomst. Maar hóe valt dat te rijmen met de claims op landbouwgrond?

Na het lezen van dit artikel komen er nog meer vragen in me op. Kan iemand op een kleine boerderij z’n bedrijf nog uitbreiden zodat ‘ie er van rond kan komen? Wonen we niet met veel te veel mensen in dit kleine landje? Gaat er niet veel te veel geld en prioriteit naar ‘natuur’? Welke oplossingen zijn er denkbaar voor het woningbouw probleem? Hoe ver gaan we voor ‘duurzame energie’, wat mag hier allemaal voor wijken? Is het in de toekomst nog financieel haalbaar om een boerderij over te nemen? Welke alternatieven, zoals daken, zijn er voor de aanleg van duurzame energie? Hoe ziet in 2050 het landschap er uit waar nu nog suikerbieten en tarwe staan?

Het zijn vragen die vandaag of morgen niet zijn beantwoord. Ze houden veel mensen bezig. Ja, álle Nederlanders hebben er mee te maken. Ieder vanuit zijn of haar eigen werk of leven. Wij dus vanuit de landbouw. Waarop de druk groot is.

*Extensiveren is een manier van landbouw- en veeteelt waarbij onder andere gebruik wordt gemaakt van meer grond per dier. Extensieve landbouw past binnen de visie op kringlooplandbouw. Het ministerie wil deze vorm van landbouw dan ook stimuleren. Daarvoor is vaak ook een groter grondgebied nodig.

Online bijeenkomsten

Ieder winterhalfjaar zijn er voor boeren allerlei informatie- en kennisavonden. Van allerlei bedrijven en organisatie en over allerlei onderwerpen. Nu er geen fysieke bijeenkomsten kunnen plaatsvinden, wordt alles in het werk gesteld om de boeren toch van actuele informatie te voorzien. Het is natuurlijk erg jammer om collega’s niet te kunnen ontmoeten. Maar het heeft ook een voordeel: ook de boerin is helemaal op de hoogte!

 

Winter op Molenperk

Echt winter! Sneeuw, en al een aantal dagen vorst. Dat betekent best wat extra werk op Molenperk. Toen de koude periode voorspeld werd, is het water van het sanitair doorgeblazen en afgesloten om bevriezing te voorkomen. De luiken van de aardappelschuur zijn behandeld, om te voorkomen dat ze vast vriezen. De sproeikar is gevuld met antivries. En toen vorige week een pak sneeuw op het erf neergevallen was, reed Peter met de verreiker om sneeuw te schuiven en ook bezems, een schop en strooizout werden uit de kast gehaald. Niet alleen om zelf van het erf af te komen, maar ook om met de pony’s naar buiten te kunnen. Inmiddels zijn we bezig met het snoeien van de camping. Het is de laatste tijd te nat om dat te kunnen doen zonder het terrein te beschadigen, maar over de vorst gaat het prima. De oostenwind maakt het wel heel koud dus we zijn blij dat de zon schijnt!

Alwéér wandelen!?

Wandelen is momenteel bijzonder populair. Logisch, want in deze tijd van corona zijn de mogelijkheden voor ontspanning erg beperkt. En buitenlucht opsnuiven en in beweging blijven zijn nu extra belangrijk, dus gaan we wandelen! Alwéér wandelen?! Met deze tips zorg je dat het wandelen afwisselend blijft!

Fotograferen!

• Stil wandelen. Probeer eens te wandelen zonder iets tegen elkaar te zeggen. Geniet van wat je ziet; kleuren, vormen, verhoudingen. En geniet van wat je hoort; vogels, ruisende bladeren of de stilte van de natuur.
• Aktief! Terwijl je wandelt doe je allerlei actieve work-outs. Ren een stukje hard. Ren een stukje op je allerhards. Zwaai je benen zo hoog mogelijk. Loop achteruit. Huppel. Draai met je armen…
• Fotograferen. Door de lens vang je hetgeen je ziet op een andere manier. Een fototoestel is niet meteen nodig, met je telefoon maak je al mooie opnames. Probeer één landschap eens op verschillende manieren vast te leggen. Door op iets in te zoomen of zelf een bepaalde houding aan te nemen (ga eens op de grond liggen!) krijg je al totaal ander beeld.
• Geocaching. Let op, dit kan verslavend worden! Geocachen is een schatzoektocht, op basis van GPS coördinaten.  Door allerlei aanwijzingen vind je ze, op de meest  onverwachte plaatsen!
• Vogels kijken. Een hobby van duizenden Nederlanders, dus de moeite waard om eens te onderzoeken of jij dat ook wat vindt! Probeer maar eens wat vogels te spotten. En als je er ziet, hou dan eens een tijdje in de gaten waar ‘ie zich zoals mee bezig houdt. Eten zoeken? Z’n territorium afbakenen? Z’n veren poetsen? Een verrekijker is handig, evenals een boek of app waarmee je vogels kunt opzoeken.
• Bij bijzondere weersomstandigheden! Als eens met windkracht 8 bij zee gelopen? Denk niet ‘ik blijf liever thuis’. Want dit is juist een bijzondere ervaring!
• Doe een speurtocht! In talloze steden en (natuur)gebieden zijn speurtochten uitgezet. Wat ook leuk is, is om zélf een speurtocht uit te zetten! Je kent vast iemand die binnenkort dit gebied ook wil bezoeken, en met jou speurtocht zeker!
• Schilderen en tekenen. Probeer  het moois dat je onderweg ziet, vast te leggen! Je kunt met potlood iets schetsen, wat je thuis uitwerkt. Of neem je teken- of verfdoos mee, en zoek een lekker plekje op!
• Maak dezelfde wandeling op een verschillend moment en/of onder andere omstandigheden. Bijvoorbeeld bij mooi weer en bij mist of ’s morgens vroeg of later op de dag.

Dezelfde wandeling op dezelfde dag!

Promofilm Mijnlievelingsplek! (Duits)

Met 17 ‘kampeerboerinnen’, dames die met veel enthousiasme in Zeeland een minicamping runnen, vormen we het samenwerkingsverband MijnLievelingsplek. Afgelopen jaar hebben we voor onze (potentiële) Duitse gasten een heuse promotiefilm gemaakt! Ook als je geen Duits verstaat, zal de film je aanspreken vanwege de beelden. We zijn trots op het resultaat:

Mein Lieblingsplatz – Mijn Lievelingsplek – YouTube

Noorddijk Vrouwenpolder

Wie fietst vanaf Molenperk rijdt er vást een keer over; de Noorddijk, een smalle, hoog in het landschap gelegen dijk aan de oostkant van Vrouwenpolder, vlak achter het Veerse Meer. Aan dit dijkje ligt een kleine begraafplaats, bijna onopvallend door de bossen die er om heen staan. Anderhalf jaar geleden vroegen gasten van de camping mij of ik iets meer wist van deze kleine, stille plaats. Een paar weken later hoorde ik toevallig dat deze voormalige begraafplaats opgeknapt zou worden. Inmiddels is dat gebeurd en staat er zelfs een fraai informatiepaneel bij, dus tijd om aan een dergelijk cultuurhistorisch element aandacht te besteden!

Toen in 1884 de begraafplaats bij de kerk in Vrouwenpolder te vol werd, is deze locatie als begraafplaats bestemd. Tussen 1884 en 1954 zijn aan de hier in totaal 430 mensen begraven. 284 volwassenen en 146 kinderen. Het ging vooral om inwoners van het dorp Vrouwenpolder.  In de jaren direct na de inundatie (1944) zijn er ook mensen uit de omliggende dorpen begraven.

De laatste begrafenis op deze plek was in 1954. In dat jaar werd de huidige begraafplaats aan de Zoekweg geopend. De oude begraafplaats aan de Noorddijk werd gesloten en raakte geleidelijk in verval. De houten kruizen en bordjes van vele andere graven zijn door de tand des tijds verdwenen. Slechts 11 zerken of stenen zijn behouden gebleven.

Als je er langs fietst en het informatiebord ziet staan, stap dan zeker even af om het te lezen. Want wie wat weet over het verleden, zíet meer! 

Update: lees hier meer over op het op Zeeuwse Ankers geplaatste verhaal.

Online expositie Walcheren onder water na november 1944

Fietsend vanaf Molenperk naar het stadje Veere kom je waarschijnlijk langs het inundatiemonument, dat herinnert aan het feit dat op die plek de dijk met opzet is gebombardeerd, als poging om de bezetter te verjagen. Dat gebeurde in oktober 1944, op meerdere plaatsen op Walcheren.

De gevolgen van het zeewater zijn enorm. Alle bomen en planten die in het zoute water staan, gaan dood. De zilte bodem maakt het onmogelijk voor boeren om iets te telen. Meer dan 2/3 van de woningen loopt schade op. Uit het hele land, en uit andere landen, komt er hulp.

Bekijk hier de online expositie over Walcheren, dat na het geallieerde bombardement in oktober 1944 bijna werd verzwolgen door de zee.

• 

  Aanvoer van drinkwater

• 

  De verwoestingen in de Zuidstraat in Westkapelle na het bombardement.

• 

  Evacuatie van een vrouw in klederdracht.

• 

  Vrijwilligsters van de Unie van vrouwelijke vrijwilligers uit Groningen komen de huizen schoonmaken.

Aardappeloverschot door corona

De corona-crisis blijft een boze droom voor aardappeltelers. De nieuwe oogst komt rond deze tijd de schuren binnen, maar door het sluiten van de horeca voorzien akkerbouwers dat ze – net als in het voorjaar – met een berg aardappels blijven zitten.

“Doordat de restaurants dit voorjaar en ook nu weer de deuren dicht moeten houden, is er nog voldoende voorraad aardappels. De prijzen storten in. De prijs is momenteel 14 cent onder de kostprijs” verzucht een Zeeuwse akkerbouwer. Niet alleen door sluiting van restaurants, ook door beperkingen bij fastfoodketens, pretparken, in het toerisme en het schrappen van (food)festivals bleven de aardappels van de oogst 2019 in de bewaarschuren liggen. Omdat er zoveel afzetkanalen wegvielen, schroefde de frietverwerkende industrie de productie fors terug. De vrieshuizen liggen nu nog vol met friet van de oogst van vorig jaar.

De maatregel om nu weer de horeca te sluiten zorgt ervoor dat de frietfabrieken nog steeds op een laag pitje draaien. Frietproducenten hebben voorlopig voldoende aardappels . Er zijn teveel aardappels op de markt. Dat overschot veroorzaakt dumpprijzen van een paar cent per kilo. Daarnaast is afgelopen jaar de kostprijs voor het telen en bewaren van aardappelen door diverse nieuwe regels flink gestegen. “En tot overmaat van ramp zijn de rooi omstandigheden dit jaar bijzonder nat. Het rooien gaat langzamer, dus kost meer, en omdat de aardappels kouder en natter binnenkomen, moet er de schuur extra verwarmd worden”. Soms zit het mee, soms zit het tegen; dat laatste geldt deze jaren voor aardappeltelers.

(Naar: artikel PZC 4/11/2020)