Sinds vorige week woont deze vrolijke tweeling, plus moeder, op Molenperk. We vonden dat geitje Kees toch wat alleen was, vandaar deze nieuwe vriendjes voor hem. Maar.. hoe zullen we ze noemen?
Een oproep op Facebook overtrof onze verwachtingen! We kregen vele reacties. Die waren stuk voor stuk echt superleuk! Een reactie van kinderen die al jaren op Molenperk staan, en goed hun best gedaan hadden om een aansprekende naam te vinden! Een reactie van iemand die als kind op Molenperk gestaan had, en suggereerde om ze te vernoemen naar de eerste geitjes, die we ruim 10 jaar geleden hadden. Een reactie van iemand die voorstelde ze te vernoemen naar de naam van de camping. Een reactie van iemand die ze om een bepaalde reden naar bepaalde mensen zou vernoemen… We hebben er smakelijk om gelachen! En we waren positief verrast dat er zo leuk mee gedacht werd!
Iedereen die een suggestie deed: hartelijk bedankt voor het mee denken!
Gelukkig waren we het unaniem eens over de naam die deze geitjes krijgen:
Suske, Wiske en tante Sidonia!
Suske is de jongen, het bokje, zie de foto hier naast. Z’n zusje, Wiske, is behoorlijk wit van kleur. En hun moeder gaat door het leven als tante Sidonia!
En eerlijk gezegd; ik ben eraan toe. De dynamiek op het erf die toeneemt. Jonge dieren als symbool voor nieuwe leven. Planten die maandenlang levenloos bleken en die zich toch weer beginnen te roeren. Hierom ben ik boer geworden. Het nieuwe leven, het verzorgen van plant, dier en ecosysteem.
Leuk! Een wandeling over de stadswallen van Veere. Je passeert kanonnen, moet het water oversteken via een trekvlotje en wordt steeds getrakteerd op een prachtig silhouet van de molen, het stadhuis of de Dom. Heel spannend is de doorgang door ‘de Stenen Beer’. Dit is een gemetselde overdekte doorgang tussen de voormalige zeedijk en het bolwerk van Veere. Het stamt al uit de Napoleontische tijd (va 1811). Dit versterkt het gevoel dat je de hele wandeling hebt: je waant je in het verleden!
Wie op vakantie was op Molenperk heeft ze vast gezien; deze vier noeste dijkwerkers. Ze staan langs de N57, op de grens tussen het Veerse Meer en de Noordzee. Die scheiding ontstond door de aanleg van de Veersegatdam – onderdeel van de Deltawerken -, in 1961. Vanaf toen waren Walcheren en Noord-Beveland met elkaar verbonden.
Bijproduct
Ze vertellen dat ze als echtpaar enorm van de kampeervakanties genoten. Zeker ook toen de kinderen klein waren. Daar hebben ze prachtige herinneringen aan. Bijna alle landen van Europa hebben ze vanuit de caravan verkend. Ze vertellen meeslepend over hun mooie kampeerervaringen. Als we het gesprek afronden hebben ze beiden tranen in hun ogen. En ik ook. Ik leef met hen mee, omdat ze het ‘kamperen’ bij ons afsluiten. Ik vind het heel mooi dat ze aan dit feit zo’n positieve draai weten te geven. De warme herinneringen blijven. Dankbaarheid overheerst. Dankbaar voor alle belevenissen. Dankbaar voor alles wat ze gezien hebben. Dankbaar dat ze zo lang van het kamperen hebben mogen genieten. En ik ben dankbaar dat ik deze mensen heb mogen ontmoeten.
